چرند و پرندهای دوستانه!

به یکباره پدر رفت.

روزها گذشت ، هفته ها گذشت ، ماه ها گذشت ، سال ها را می شمارم پس چرا تازه ای ؟

پدر رفت و من دلتنگ شنیدن صدایش حتی از پشت تلفن ، از راهی دور.

گاه در خیالم جان می گیری ، من زمان را نگه می دارم

داد می کشم حالا پدر دارم ، تو هستی ،

عقده ی دلم را خالی می کنم

تند وتند تو را می بوسم نکند که زود بروی ،

از تو چه پنهان دلم تنگ ناز کشیدنت شده ،

یادت هست با کلامت چقدر قربان صدقه ام می رفتی؟

ای کاش حتی برای ثانیه ای بودی تا با غرور فدایت می شدم .

چه کنم که خیال پردازم

و این بار تند و تند بر دستانت بوسه می زنم

چون میدانم دوباره خواهی رفت ،

اصلا" من از این همه رفتن بیزارم واین فعل لعنتی رفتن آزارم می دهد .

دوباره تنها می شوم ،

پدر رفت ، راحت وبرای همیشه ،