از فرصتی که تو این یه ماه دارم استفاده کردم و باشگاه رو بعد از سه سال بارداری و شیردهی و خلاصه بچه داری مطلق، شروع کردم. هم برا زیاد نشدن وزن هم برا روحیم. البته بیشتر به خاطر دلیل دوم. از وقتی 13 سالم بود تا سه سال پیش یادم نمیاد سالی بوده باشه که تابستونش باشگاه نرفته باشم چند سال اول تنیس میرفتم بقیه سال ها ایروبیک و بدنسازی. یعنیا احساس خفگی میکردم تو این سه سالی که به هییییییچ وجه نمیتونستم برم ورزش کنم. درسته که چند جلسه اول به خاطر چند سال ورزش نکردن از بدن درد داشتم میمردم ولی می ارزید به باز شدن روحیم.
با اینکه فقط دو ساعت توی هفته میرم و بیشتر از این نتونستم براش وقت بذارم ولی همینشم برام غنیمته انگار گمشدمو پیدا کردم 😁😁😁😁 اخه چقدر تو خوبی ورزش دوست داشتنی من 😅
