دیدین آدم یه وقتایی دیگه زیادی خوشبین میشه ...
بعضی وقتا میفهمی و میدونی بعضی آدم ها اون چیزی نیستن که تو فکر میکنی ولی نمیخوای اینو بپذیری ، واسه همین اون جوری که خودت دلت میخواد بزرگشون میکنی و از نگاه و فکر خودت باهاشون برخورد میکنی ...
یعنی دلت میخواد فکر کنی اونی هستند که تو میخوای و با این حس جلو میری، ولی بالاخره میفهمی اشتباه میکردی و اونوقته که آرزو میکنی
ای کاش از اول عاقلانه به موضوع نگاه کرده بودم ...
ایکاش واقعیت رو از همون اول پذیرفته بودم...
ایکاش توی ذهنم الکی اینهمه بهش شاخ و برگ نمیدادم ...
تا وقتی به عینه واست ثابت میشه که اشتباه کردی و خیلی ساده لوحانه و زیادی خوشبینانه برخورد کردی ، شدت ضربه ای که بهت وارد میشه سبک تر باشه و اینقدر از حماقت خودت ناراحت نشی...
جمله سنگین بود، فردا ابتداییا تعطیل :-)
