دیروز تولدم بود، اصصصصلا نفهمیدم چطوری گذشت! شبش عقد دخترخالم بود ،( همون که هی مارو برمیداشت میبرد کافی شاپ)برا همین از صبح تا شب فقط میدویدیمو خودمونو برا عقد اماده میکردیم. مهرادم دیروز از شانس من اییییییینقدر اذیت و گریه و زااااااااری کرد و حرص داد که از دستش گریم گرفته بود میخواستم سرمو بزنم به دیوار :-/:-/:-/:-/
اینقدر خستم کرده بود که برا عقد دیگه چشمام باز نمیشد ولی خدایی موقع جشن خوش اخلاق شده بود و جو اونجا گرفته بودش :-):-):-) خیلی خوش گذشت ایشالا که خوشبخت بشن.
نمیدونم چرا همه کارو بارای من میفته اسفند!!!! حالا جدای از اومدن عید و خونه تکونی و خرید و اینا که برا همه هست شانس من تولد مهراد و تولد خودمم افتاده اسفند حالا بماند که پر کار ترین و پررررر مشغله ترین ماه کاری همسر در طول، سال اسفندماه هست و تا شب سر کاره! و حالا این که من توی اسفند زایمان کردم و با این سرشلوغی همسر چه طوری به خونه رسیدم و چه بر من گذشت بماند، خلاصه با توجه به اینکه امروز تولد مهراد عزیز و نازنینمه چند روز پیش تصمیم گرفتم ببرمش اتلیه تا هم برا تولدش عکسای قشنگ داشته باشه هم چندسال دیگه که بزرگ شد ببینه دوسالگیش چه شکلی بوده و ذوق کنه. در راستای این تصمیم یک روز بعد از ساعت کاری همسر و البته با وقت قبلی مهراد رو بردیمش اتلیه. چند دست لباسم براش بردم که عکساش تکراری نشه. آتلیه فرموده بودن که سه تا بادکنک هلیومی هم با خودتون بیارید و قبل از رفتن به اونجا بادکنک ها رو خریدیم و راهی شدیم. حالا شانس ما اون شب اینقدر باد میوند که خودمونو داشت با خودش میبرد چه برسه به...
دم دراتلیه یکی از بادکنکارو باد برد 😅😐 رفتیم تو و گفتیم فقط دوتا بادکنک داریم و اونم گفت عیبی نداره یه کاریش میکنیم حالا اینا مهم نبود مهراد مگه وایمیساد فقط تند تند میگفت بوبک( بادکنک) و هی برشون میداشت و میدوید ماهم دنبالش 😁😁😁 بالاخره بعد از بازیشون آقااااا ! تصمیم گرفتن بیان و عکس بگیرن. وای یعنی شکلکی نبود که من و باباش از خودمون درنیاریم تا یکم لبخند بزنه و عکساش خوب بشه. حالا از شانس من همین که قیافمو کج و معوج میکردم و عین میمون میشدم اون یکی خانمی که کمک عکاس بود هی برمیگشت به من نگاه میکرد و از خنده مرده بود، 😑😑 هی من باز به حالت عادی چهرمو برمیگردوندم بعد میدیدم عع مهراد باز راه افتاده، خلااااااصه سرتونو درد نیارم با یه الم شنگه ای ما چندتا عکس از این بچه گرفتیم و اومدیم خونه، قششششنگ انگار کوه احد رو جا به جا کرده بودم از بسکه خسته شده بودم و انرژی ازم گرفته بود ولی خدایی عکساش خوب شد خداروشکر و ارزشش رو داشت😃😃
تو وبلاگ خودش گذاشتم عکساشو niniyema1394.niniweblog.com
از فرصتی که تو این یه ماه دارم استفاده کردم و باشگاه رو بعد از سه سال بارداری و شیردهی و خلاصه بچه داری مطلق، شروع کردم. هم برا زیاد نشدن وزن هم برا روحیم. البته بیشتر به خاطر دلیل دوم. از وقتی 13 سالم بود تا سه سال پیش یادم نمیاد سالی بوده باشه که تابستونش باشگاه نرفته باشم چند سال اول تنیس میرفتم بقیه سال ها ایروبیک و بدنسازی. یعنیا احساس خفگی میکردم تو این سه سالی که به هییییییچ وجه نمیتونستم برم ورزش کنم. درسته که چند جلسه اول به خاطر چند سال ورزش نکردن از بدن درد داشتم میمردم ولی می ارزید به باز شدن روحیم.
با اینکه فقط دو ساعت توی هفته میرم و بیشتر از این نتونستم براش وقت بذارم ولی همینشم برام غنیمته انگار گمشدمو پیدا کردم 😁😁😁😁 اخه چقدر تو خوبی ورزش دوست داشتنی من 😅
وای بهمــــــن چه خبرته؟!!! گازشو گرفتی داری میریا. آروم تر برو خب!!!!!
اسفند داره نزدیک میشه درسته عاااااااااشقششششششم ولی خب کلی ام کار میریزه رو سر آدم...
ولی خدایی چقدر حس خوبی داره نزدیک شدن عید و بهار :-) بوش میاد از الان😊😊😊
امیدوارم سال جدید خبرای خوبی برام داشته باشه...
بازم ازون شبای غم انگیز و پر از اشک...
بازم اشک ریختن توی تنهایی...
متنفرم از تنهایی گریه کردن. شاید بیشتر آدما دوست داشته باشن تو تنهایی گریه کنن و کسی اشکشونو نبینه. خوووووش بحالشون کاش منم اینجوری بودم. اون وقت خیلی راحت تر میتونستم با ناراحتیا و دل گرفتنام کنار بیام...
درست همین الان که دارم این متنو مینویسم، چند ثانیه پیش دختر خالم که پست قبلی راجع بهش نوشته بودم از مشهد برام پیام داده که در جوار امام رضا دعاگوتم!!!! فکر کن الان، ساعت 3:50 دقیقه صبح!!! چقدر حالمو خوب کرد، چقدر به همچین پیامی احتیاج داشتم. دارم خودمو اونجا تصور میکنم و درددل میکم. خیلی سبک شدم. خدایا مرررررررسی ازت که تنهام نمیذاری، دوست دارم
یه دخترخاله دارم اسمش ساراست. 22 سالشه ازون دخترای پرجنب و جوش و خونگرمه. هر ازگاهی به زور منو خواهرمو برمیداره میبره کافی شاپ اولش میگم نه نمیامو و اخه با بچه کجا پاشم بیام و همه جارو به هم میریزه و ولش کن اصلا نمیارمش و... خلاصه کلی غر میزنم تا اخرش راضیم میکنه برم باهاشون. بعدش که میرم خوش میگذره بهم و میگم دستش درد نکنه مجبورم کرد برم که حال و هوایی عوض کنم، خیلی خسته شده بودم . 😊😊😊😌
یه روزی من آماده، جفت پا، وایمیسادمو همه رو مجبور میکردم باهام بیان بریم بیرون و اینور اونور الان یکی باید خودمو بکشونه ببره. بچه آدمو خونه نشین میکنه والا. پیر شدیم ررررررفت...
چهارشنبه، 4 بهمن سالگرد فوت بابا بود، طبق معمول رفتیم سر مزار و گل و شیرینی بردیم و این دفعه برای اولین بار بود که مهرادو با خودم میبردم پایین سرمزار. قبلا تو خونه عکس بابامو دیده بود و میشناخت برا همین تا که عکس رو بالای سنگ قبر دید گفت پدر جوووووون. بعدشم میگفت پدرجون لباس داره، چشم و ابرو داره، مو داره، سیبیل داره. خلاصه بعد از توصیفاتشم گفت پدر جون دوست دارم! خیلی خیلی دوست دارم! و اشک بود که از چشمای ما جاری میشد :'(:'(:'(
چقدر دلم میخواست بابام بود مهراد رو میدید :'(
مدرسه ای که امسال خواهرم تدریس میکنه، خارج از شهره توی یه روستا. چند روز پیش یه موضوع انشا بهشون میده مبنی بر اینکه آرزوهای خودشونو بنویسن. یکی از دانش آموزا فقط توی یه جمله مینویسه که آرزو دارم بمیرم!!!!!
خواهرم کلی ناراحت میشه و پیش خودش میگه اخه بچه با این سن چرا از الان باید آرزوی مرگ بکنه! خلاصه تصمیم میگیره آمارشو تمام و کمال دربیاره. پدر مادر این بچه از همدیگه جدا شدن. مادرش شوهر کرده دوباره و پدرشم ازدواج کرده دوباره! و این طفل معصوم پیش پدر بزرگ و مادربزرگ پیرش زندگی میکرده که از قضا مهر امسال پدربزرگشم میمیره!!! پدر گرامی ایشون نه تنها نفقه نمیده حتی نمیاد ببینه بچش با چه شرایط سختی داره بزرگ میشه در حدی که گفته بعضی از شبا نون خالی هم نداریم بخوریم. 😢😢😢خواهرم از بس ناراحت و عصبانی میشه شماره مامانشو گیر میاره و زنگ میزنه بهش که به توام میشه گفت مادر؟؟؟ چطور شبا خوابت میبره درحالی که جگرگوششَت نون خالی ام نداره بخوره و ارزوی مرگ میکنه. ایشونم فرمودن من دیگه ازدواج کردمو الانم خودم بچه کوچیک دارم و همون موقع دادگاه بچه رو به من نداد و الان مسئولیتش با پدرشه و...
پدرشم که اصلا چیزی دربارش نگم بهتره. یه روز بچه رو میبره خونش که مثلا دلش باز بشه و ببینتش، موقع ناهار از خونه بیرونش میکنن!! یعنی یه ادم غریبه وقتی این وضع زندگی رو میبینه و میشنوه از غصه میخواد خون گریه کنه اونوقت بعضیا.... هعی خدایا خودت به همون شعور، فهم، احساس مسئولیت و معرفت عطا بفررررررما.
جشن تعیین جنسیت؟؟؟!!!! ولمون کنید بابا این ادا اصولا چیه هی هر روز مد میکنید؟ مردم نون ندارن بخورن اونوقت اینا...
یکی از آشناها جشن تعیین جنسیت گرفته. خانمه فقط، جنسیت بچه رو میدونه و کیک سفارش میده و قرار میشه اگه بچه دختر بود وسط کیک رو صورتی کار کنن و اگه پسر بود آبی!
بعد باباهه کیک رو میبُره و هم خودش هم بقیه ی مهمونا میفهمن که جنسیت بچه چیه! حالا نکه فکر کنید سطح تحصیلات طرفین پایین بودا نخر مادر بچه متخصص زنان و زایمان هستند!
حالا باز اینکه خوبه، جشن از پوشک گرفتن رو کجای دلم بزارم اونم با تم قهوه ای :-/:-/:-/:-/
به نظر من که جشن تولد کافیه. اونم به خاطر خاطره سازیش و اینکه بعده ها که بچه بزرگ شد بفهمه هرسال چقدر تغییر کرده و چقدر کوچولو و ناز بوده . این همه ادا اطوار دیگه نوبره.
به جای اینکه مراسم دست و پاگیر با افزایش فرهنگ و بالارفتن سطح تحصیلات افراد کمتر بشه برعکس میبینیم که روز به روز داره بیشتر و مفصل تر و پر خرج تر اجرا میشه. نمیدونم جامعمون به کجا داره پیش میره و واقعا هرچی میگذره بیشتر به این نتیجه میرسم که تحصیلات شعور نمیاره و فرهنگی که افراد توش بزرگ میشن رو به سختی میشه تغییر داد وحتی میتونم بگم نمیشه!
آخیش بالاخره تلگرام رفع فیلتر شد. داشتیم میمردیما 😆😁😂😃😁 امان از اعتیااااااااااااااااد 😅😅😅😅
